Zawieszenie jednoosobowej działalności gospodarczej
W obliczu obecnej sytuacji związanej z epidemią koronowirusa wiele osób rozważa zawieszenie własnej jednoosobowej działalności gospodarczej. Poniżej postaramy się Państwu przybliżyć konsekwencje takiej decyzji. Jeśli jednak chcieliby Państwo skonsultować tę kwestię indywidualnie – zapraszamy do kontaktu.
W przypadku jednoosobowej działalności zarejestrowanej w CEIDG można zawiesić działalność bezterminowo (ale na co najmniej 30 dni), w drodze elektronicznej. Warunkiem niezbędnym do zawieszenia jest niezatrudnianie pracowników, dotyczy to pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczą umowę o pracę (nie dotyczy to umów zlecenia, umów o dzieło, a także pracownic przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym).
W trakcie zawieszenia nie płacimy składek a więc nie podlegamy ubezpieczeniom w ZUS. Jeśli chcemy to możemy opłacać składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz żeby mieć prawo do świadczeń zdrowotnych, można zgłosić się dobrowolnie do ubezpieczeń (jeśli ktoś nie jest ubezpieczony z innego tytułu np. umowy o pracę albo zlecenia). Prawo do świadczeń zdrowotnych wygasa bowiem po 30 dniach od dnia ustania okresu podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu. W trakcie zawieszenia nie można dobrowolnie zgłosić się do ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego.
Działalność można zawiesić w dowolnym dniu. Jeśli zawieszenie działalności nastąpi w trakcie miesiąca (np. pod koniec), będzie trzeba opłacić pełną składkę zdrowotną za cały miesiąc i złożyć dwie deklaracje ZUS (za niepełny i za kolejny, pełny miesiąc). Składki na ubezpieczenia społeczne należy zapłacić proporcjonalnie do ilości dni, w których w danym miesiącu działalność była aktywna.
W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zawieszenie firmy nie oznacza jednak, że działalność całkowicie zamiera. Nie można jej prowadzić, ale mamy prawo: przyjmować należności powstałe przed zawieszeniem, osiągać przychody finansowe z czynności sprzed zawieszenia, zbywać własne środki trwałe i wyposażenie, regulować zobowiązania powstałe przed zawieszeniem, wykonywać czynności niezbędne do zachowania przychodów, zabezpieczać źródła przychodów.
Zawieszenie działalności gospodarczej nie zwalnia z obowiązku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Należy ewidencjować w tym okresie takie transakcje, jak np. sprzedaż środka trwałego. W trakcie zawieszenia można ponosić koszty, które mają na celu zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów lub związane są z realizacją zobowiązań finansowych podjętych przed zawieszeniem działalności. Mogą to być przykładowo: czynsz za wynajem lokalu, opłaty za media (np. telefony, gaz, woda, energia elektryczna), podatek od nieruchomości. Obowiązek ten dotyczy również podatników ryczałtowych prowadzących ewidencję przychodów
W trakcie zawieszenia działalności gospodarczej nie trzeba wyliczać i uiszczać zaliczek na podatek dochodowy. Jeśli mamy zawieszoną działalność gospodarczą i nie prowadzimy zapisów w ewidencji VAT, nie musimy wysyłać JPK_VAT za okresy zawieszenia.
Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy – prawo przedsiębiorców, okres zawieszenia w przypadku przedsiębiorców wpisanych do CEIDG trwa od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu działalności do dnia wskazanego w tym wniosku lub do dnia wskazanego we wniosku wznowieniu działalności gospodarczej. Oznacza to, że w momencie zawieszenia działalności przedsiębiorca nie musi deklarować, kiedy nastąpi wznowienie działalności. Ponadto ustawodawca nie wskazał również, że data podana we wniosku nie może być wcześniejsza niż dzień złożenia wniosku. Dlatego też dozwolone jest wznowienie działalności z datą wsteczną.